Kalp nakli olan doktor: Organ bağışı ile benim gibi insanların hayata tutunmasını sağlayabilirsiniz

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

KOCAELİ Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde misyonlu öğretim üyesi Dr. Emel Azak Karali (45), 2008 yılında kalp nakliyle yaşama yine tutundu. Herkesin organ bağışı yapması gerektiğini belirten Dr. Karali, “Kalp nakli, tekrar yaşama tutunmam için bir araç oldu. En önemli problemimiz nakledilecek organı bulmak. Beşerler, organ bağışı ile benim üzere insanların hayata tutunmasını sağlayabilirler” dedi.

Kocaeli Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Kolu öğretim üyesi Dr. Emel Azak Karali, 2008 yılında meskeninde kötüleşince hastaneye kaldırıldı. Karali’nin kalp krizi geçirdiğini tespit eden meslektaşları, çabucak ameliyata alarak o periyotta 32 yaşında olan genç tabibin hayatını kurtardı. Fakat Emel Azak Karali’nin kalbinin büyük bir kısmı, geçirdiği kriz nedeniyle çalışmaz duruma geldi. Organ nakli yapılmasına karar verilen Emel Azak Karali’ye, Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde beyin kanaması sebebiyle hayatını kaybeden Alparslan Kaya’nın kalbi hayat verdi. Yaklaşık 4 saat süren bir ameliyatla kalp nakli yapılan Karali, güzelleştikten sonra mesleğine geri döndü. Dr. Karali, enfeksiyon hastalıkları kısmındaki meslektaşlarıyla birlikte tüm dünyayı saran koronavirüs pandemisiyle de ön safta savaşan bilim insanlarından biri oldu.

‘BESİN ZEHİRLENMESİ YAŞADIĞIMI DÜŞÜNMÜŞTÜM’Yaşadığı rahatsızlığı anlatan Dr. Karali, “Henüz yeni uzman olmuştum. Uzman olarak çalışmaya başlayalı 2 ay olmuştu. Çok sağlıklıydım. Hiçbir problemim yoktu. Bir gece işten meskene geldikten sonra, akrabalarımızla oturup, eğlenip, sohbet ettik. Sonrasında mide bulantısı ve kusma ile başladı şikayetlerim. Ani bir göğüs ağrım da olmadı. Hatta başta kendim bile, besin zehirlenmesi olabileceğini düşündüm. Sonra mide kısmımda önemli bir ağrı oluşmaya başladı. Geçmeyen bir ağrı olunca yakınlarım beni hastaneye getirmek zorunda kaldı. O devirde maalesef, ben kendi mesleğimi kendimde kullanamadım. Bu hastalığın getirdiği bir psikoloji doğal ki. Kendim, besin zehirlenmesi yaşadığımı düşünmüştüm. Lakin geldiğimde, çalıştığım hastanedeki meslektaşlarım beni tanıdılar ve çabucak müdahale ettiler ve kalp krizi geçirdiğimi anladılar. Çabucak anjiyoya alındım. Besin zehirlenmesi olduğunu zannetmenin getirdiği vakit kaybından ötürü kalbim çok fazla etkilenmişti ve çok az bir kısmı çalışır durumdaydı” dedi.’KALP NAKLİ, TEKRAR YAŞAMA TUTUNMAM İÇİN BİR ARAÇ OLDU’Kalp nakli sayesinde yine yaşama tutunduğunu söyleyen Dr. Karali, “Ciddi bir kalp krizi geçirdikten sonra kalbimin kâfi çalışmaması nedeniyle o noktaya geldik maalesef. Kalp nakli, tekrar yaşama tutunmam için bir araç oldu. 13 yıldır da hem kendim sıhhat olarak düzgünüm hem de mesleğime aşık bir hekim olarak da hastalarıma çok âlâ bir formda takviye verebildiğimi düşünüyorum. İnsan sonucunu bilemediği için korkuyor. Sonuçta önemli bir ameliyat geçiriyorsunuz. Kendi organınızı kaybedip, oburunun organıyla yaşama tutunmaya çalışıyorsunuz. Bir doktor olduğum için kimi kaygıların yanında olabilecek komplikasyonları, yan tesirleri bilmenin getirdiği bir endişe da vardı. ‘Acaba organla benim bedenim bağdaşacak mı?’ ya da ‘Ameliyatta komplikasyon dediğimiz bir yan tesir gelişip uyanamayacak mıyım?’ üzere dehşetlerim vardı. Birinci başta uyanamama kaygım vardı. Büsbütün sağlıklı hissettiğim, olağan hayata dönebildiğim ve tüm aktivitelerimi tekrar yapabildiğim bir sürece uyanmış oldum. Bu bir insanın tekrar doğması üzere bir şey. O vakitler bana yaşımı sorduklarında ‘Daha 1 yaşındayım’ diyordum. Bu türlü bir hissi, bu türlü bir ömrü bir beşere kazandırmak için sahiden herkesin hassas olması gerekiyor” diye konuştu.’EN ÖNEMLİ SIKINTIMIZ NAKLEDİLECEK ORGANI BULMAK’

Organ nakline karar verildikten sonra uygun organ bulmanın çok sıkıntı olduğunu söz eden Dr. Karali, “Ameliyata girmeden evvel, ‘Acaba hayata son bakışım mı?’ diye düşündüm. Birinci gözümü açtığımda çok sevinmiştim. ‘Az da olsa yaşıyorum’ diye düşünmüştüm. Ne kadar yaşayacağım konusunda bir soru işareti vardı. Bir organla hayata tutunuyorsunuz lakin ne kadar devam edecek bu süreç? O dehşet da oluşuyor beşerde. Ameliyatın bitmesiyle tedavi bitmiyor. Ameliyat sonrasında uygulanması gereken çok önemli tedavi ve süreçler de var. En önemli sıkıntımız nakledilecek organı bulmak. Bu bahiste bekleyen, organ muhtaçlığı olan çok hastamız var maalesef. Lakin organ bağışı konusunda kâfi değiliz. Bu hususta daha istekli olan kişi sayısını arttırabiliriz. Beşerler, organ bağışı ile benim üzere insanların hayata tutunmasını sağlayabilirler. Kaybedilmiş bir insanın, tahminen bir modülünün yaşayarak öbür insanlara, daha faydalı bir halde ulaşmasına aracı olmuş olurlar” tabirlerini kullandı.